De curator bedreigd!

De actualiteit is soms de aanleiding voor een meer persoonlijke blik op ontwikkelingen. Onze advocaat en curator Bert Jansen vond zo'n aanleiding en schreef er over.

Na de moord op advocaat Derk Wiersum werd recentelijk curator Philippe Schol neergeschoten. Deze aanslagen raken niet alleen de betreffende advocaten, maar ook de gehele beroepsgroep van advocaten en curatoren.

Uit de media blijkt na een belrondje onder advocaten en curatoren dat menigeen al vele jaren te maken heeft met bedreiging en intimidatie tijdens hun werk. In De Stentor werd ik hierover geïnterviewd. Die twee recente aanslagen zijn weliswaar extreem, en hopelijk blijft het hier ook bij, maar veel advocaten en curatoren zijn alert op onveilige situaties.

In mijn praktijk als curator herken ik dat. Gedurende de 25 jaar dat ik als advocaat en vooral als curator actief ben, ben ik meermaals betrokken geweest bij bedreigende situaties.
Ik kan onderscheid maken uit drie soorten situaties.

1. Allereerst de failliet zelf die niet overweg kan met het faillissement.
   De schaamte, de problemen, het verloren gevecht om een faillissement te voorkomen hebben tot emotionele problemen geleid. Als de curator dan ook nog beslissingen neemt die niet in zijn voordeel zijn, kan de bom barsten en reageert de failliet zijn emoties af op de curator.
2. De tweede groep zijn de onbetaalde schuldeisers.
   Niet zelden komt een schuldeiser zelf in de financiële problemen als zijn opdrachtgever failliet gaat. Als de schuldeiser niet betaald wordt of bijvoorbeeld door hem geleverde en onbetaald gelaten voorraad niet terug krijgt, komt het voor dat die schuldeiser zijn verlies wil verhalen op de curator.
3. Tot de laatste groep behoren de criminelen.
   Zij die berekenend de curator onder druk zetten om strafvervolging te voorkomen of juist voor eigen gewin. De beide getroffen advocaten lijken slachtoffers van deze groep te zijn.

Voor de mensen uit de eerste twee groepen kan ik nog begrip opbrengen.
Faillieten en schuldeisers kunnen door de situatie zo emotioneel getroffen zijn, dat zij niet rationeel meer kunnen denken en handelen.
Ik spreek uit eigen ervaring om te weten hoe heftig het is als je met zo’n emotioneel labiele persoon wordt geconfronteerd. De actie is meestal echter niet op jouw persoon gericht, maar een uiting van onmacht. Het enige wat je als curator kan doen is proberen empathie te tonen om de emoties te kanaliseren. Het blijft echter een zeer bedreigende ervaring.

De derde groep personen daarentegen moet gewoon keihard worden aangepakt.
Voorwaarde is wel dat politie en justitie begrijpen wat het vak van curator inhoudt en de bedreiging(en) serieus nemen.
Mijn ervaringen hiermee zijn helaas niet vaak positief geweest. Dingen als ‘faillissement’ en ‘curator' zijn ingewikkeld, waar de meeste mensen, en dus ook politiemensen, weinig voorstelling van kunnen maken. Bedreigingen bij curatoren worden dan ook niet altijd voldoende serieus genomen.

Laten we hopen dat dat het enige goede is wat uit de recente aanslagen overblijft: her- en erkenning van de risico’s in het werk van zowel advocaat als curator.